رده بندی ریزرخساره ها و بررسی تغییرات محیط رسوبی سازند آسماری کوه چارطاق لردگان

سیدعلیرضا حسینی مشکنانی، دانشجوی کارشناسی ارشد چینه شناسی و فسیل شناسی دانشگاه اصفهان، alireza.h123@gmail.com

علی صیرفیان، عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان، seyrafian_ali@hotmail.com

حسین وزیری مقدم، عضو هیئت علمی گروه زمین شناسی دانشگاه اصفهان، avaziri7304@gmail.com

چکيده :

برش مورد مطالعه از سازند آسماری در کوه چارطاق واقع در غرب شهر لردگان می باشد. ضخامت سازند آسماری در برش مورد مطالعه 495 متر و به طور عمده شامل تناوبی از سنگهای آهکی و آهک مارنی بصورت نازک، متوسط تا ضخیم لایه و توده ای است. بررسی خصوصیات بافتی سازند آسماری منجر به شناسایی 11 ریزرخساره رسوبی شده است که قابل تفکیک به دو گروه اصلی می باشند: 1- گروه ریزرخساره ی دریای باز (محدوده ای از قسمتهای عمیق دریای باز، بخشهای پایین و بالای اسلوپ، نزدیک به بار) که شامل فون های پلاژیک و اجتماعی از فرامینیفرهای بنتیک منفذدار با همزیست جلبکی و نیز فونهای استنوهالین که شاخص محیط با شوری نرمال دریایی بوده که در زمینه ای از بافت وکستون تا پکستون-گرینستون قرار دارد. 2- گروه ریزرخساره ی لاگون (محصور و نیمه محصور) بطور عمده از فونهای منفذدار و بدون منفذ که در زمینه ای از بافتی مدستون تا گرینستون می باشند. نکته ی جالب توجه در مطالعه این برش، تغییر شرایط محیط رسوبی در انتهای تشکیل سازند آسماری (مربوط به زمان بوردیگالین) می باشد، بطوریکه پس از رسوبگذاری رخساره های محیط لاگون، شرایطی برای نهشته شدن عمیقترین رخساره های محیط دریای باز ایجاد می گردد که بدون شواهدی مبنی بر شرایط تدریجی عمیق شدگی در رخساره های رسوبی همراه است و تبخیری های سازند گچساران متعاقب رخساره های پلاژیک مذکور ته نشست شده است.